Rękawiczki Jeffa Koonsa

W wystawie udział biorą m.in. Agata Biskup, Azorro, Bogna Burska, Przemek Czepurko, Roman Dziadkiewicz, Wojtek Gilewicz, Justyna Gryglewicz, Łukasz Jastrubczak, Igor Krenz, Marek Kamieński, Mateusz Kula, Mikołaj Małek, Bartek Materka, Wilhelm Sasnal, Łukasz Skąpski, Kuba Woynarowski, Piotr Wyrzykowski.

W pierwszym numerze gazety wydawanej przez warszawskie Muzeum Sztuki Nowoczesnej znajduje się rozmowa z Pauliną Ołowską. Rozmowa jest zapisem spontanicznej wizyty artystki w muzeum i jej daru do kolekcji - pary rękawic roboczych. Sama Paulina Ołowska także dostała je w prezencie. Rękawice ofiarował jej przyjaciel Daniel Fagering, artysta z Los Angeles, pracujący przy produkcji prac Jeffa Koonsa. Na każdej z rękawic nich znajduje się inskrypcja "da" - od imienia Daniel, stanowiąc łącznie "da-da".

Ta zapożyczona/ukradziona historia staje się początkiem narracji wokół systemu własności intelektualnej. Systemu wyrastającego ze sporu wokół tego czy prawo autorskie jest prawem naturalnym czy też rodzajem umowy społecznej, a teraz na nowo wymagającego zmierzenia się z własną konstrukcją, przewartościowania pojęć autorstwa i twórczości.

Rękawiczki Jeffa Koonsa podejmują próbę przefiltrowania fundamentów własności intelektualnej przez praktykę artystyczną - poruszania się pomiędzy poetyką a praktyką.

Wypracowany w prawie model twórczości ma doskonale opisać procesy, które ze swej natury wymykają się ścisłym ramom. Są niewymierzalne i nie dają się wykroić z rzeczywistości, określić co jest własne/ dopuszczalne a co przekracza dozwolony użytek. Wystawa śledzi te pęknięcia: sztywne, wymierne reguły, rozpadające się w zderzeniu z materią, którą system ma "modelowo" opisać. Stworzony schemat twórczości nie zakłada wymogu własnoręczności działania czy woli (intencji) bycia twórcą. Jednocześnie wykazuje pełną bezradność wobec strategii ready-made czy zawłaszczenia.

System tworząc podziały na twórczość "samoistną i niesamoistną" przeistacza się w odrębny, nieprzystawalny do rzeczywistości model, który poprzez swoją wąską konstrukcję twórczości jeszcze bardziej domyka możliwość czerpania z przestrzeni kultury jako inspiracji.


Wystawie towarzyszą dwie sesje rozmów warsztatowych (12 maja i 2 czerwca), których ślady staną się częścią wystawy.

wystawa powstała we współpracy z fundacją kurz
wystawa zrealizowana ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

  • Wystawa
wróć do: Wystawy / 2012